آلودگی به شپش یا پدیکولوزیس از بیماریهای اکتو پارازیتی است که در ساکنین اردوگاهها وجاهایی که استاندارد بهداشتی پائین است و استحمام دچار محدودیت میشود رخ میدهد
- 1.شپش بدن یا (Pediculus humanus humanus) که پدیکولوس کورپوریس (Corporis) نیز نامیده میشود
- شپش سر (Pediculus humanus Capitis) که به نام پدیکولوس کپیتیس معروف است
- شپش عانه یا فتیروس پوبیس (Phthirus pubis) است. این‌گونه شپش ناحیه دستگاه تناسلی و شرم‌گاهی است.
شپش بیشتر در کودکان سه تا یازده ساله دیده میشود و در دختران در مقایسه با پسران شایع‌تر است. زیرا دختران معمولاً موهای بلندی دارند و از وسایل شخصی دیگران مانند برس و گیره سر یا در مدارس از مقنعه‌های سایر دانش‌آموزان استفاده می‌کنند.رختخواب های آلوده هم می‌تواند سبب ایجاد شپش سر شود.
معمولاً از زمانی که شخص به شپش سر آلوده میشود تا زمان بروز علائم دوسه هفته طول می‌کشد.حتی ممکن است فرد به این عارضه مبتلا شده ولی هیچ علامتی نداشته باشد.
خارش شایع‌ترین علامت شپش سراست و پوسته‌پوسته شدن، قرمزی و عفونت از دیگر علائم این عارضه است.همچنین شپش بدن می‌تواند ناقل برخی از میکروب ها مانند «استافیلوکوک» یا «استرپتوکوک» ویا تیفوس وتب راجعه شپشی نیز باشد.
برای درمان شپش معمولا لوسیون و شامپوهای مخصوص استفاده میشود اما این شامپوها رشک را از مو جدا نمی‌کنند، تنها آنها را می‌کشند. بنابراین در کنار آن باید از یک شانه با دندانه‌های ریز هم استفاده کرد.
شامپوی پر‌مترین به‌عنوان شامپوی ضدشپش باید ١٠ تا ١٥دقیقه روی موها و کف سر فرد مبتلا به شپش بماند و سپس شسته شود و روز هشتم مجددا این شست‌وشو تکرار شود و تا دوروز بعد از شامپو نباید شامپوی دیگر استفاده شود.
زمانی که یک‌نفر در خانواده آلوده میشود، بهتر است سایر اعضای خانواده هم از نظر دچارشدن به آن، بررسی شوند.
برای برخی افراد که نسبت به مصرف آن مقاومت نشان می‌دهند، استفاده از داروهای دیگری نظیر شامپوی لیندان یا گامابنزن توصیه میشود.
در کودکان کم سن و سال و زنان باردار مصرف «کروتامیتون» و «ترکیبات سولفور» توصیه میشود، زیرا این داروها عوارض کمتری در مقایسه با دیگر داروها دارند.
شپش بدن اگر بیشتر از ۳۶ ساعت از بدن دور باشد، می‌میرد. برای نابودی شپش لباسها و ملافه های آلوده به شپش، آنها را درکیسه نایلون قرار داد یا جوشانید...